چگونه ایمپلنت دندان دیجیتال کار می کند؟
ایمپلنت دندان دیجیتال یک روش جایگزین برای جایگزینی دندان های گم شده است که با استفاده از فناوری های پیشرفته مانند طراحی سه بعدی و رایانش ابری انجام می شود. این فرایند شامل قرار دادن یک پیچ ایمپلنت در استخوان فک و سپس بر روی آن نصب یک پروتز دندان است.
ایمپلنت دندان دیجیتال یک فناوری پیشرفته است که برای جایگزینی دندان های طبیعی که از دست رفته یا آسیب دیده‌اند، استفاده می شود. عملکرد این ایمپلنت به صورت زیر است:
ارتباط با بافت: ابتدا، ایمپلنت دندانی به ساختار استخوان فک متصل می شود. این به وسیله جراحی انجام می شود و ایمپلنت به طور محکم در استخوان جای می گیرد. این ارتباط بین استخوان و ایمپلنت به عنوان "اوستئوانتگریشن" شناخته می شود.
پیوند سازی با ایمپلنت: پس از جراحی و جایگزینی ایمپلنت، بافت در اطراف ایمپلنت شروع به رشد می کند. این فرآیند پیوندسازی است که منجر به تثبیت محکم ایمپلنت در استخوان می شود.
طراحی داخلی: بعد از پیوندسازی بافت، پزشک یا دندانپزشک شروع به طراحی داخلی ایمپلنت می کند. این شامل استفاده از تصاویر رادیوگرافی و نرم افزارهای کامپیوتری است تا موقعیت و طول دقیق ایمپلنت مشخص شود.
پروتزسازی: پس از طراحی داخلی، پروتز دندانی ساخته می شود. این پروتز شامل یک بخش مصنوعی که به عنوان تاج دندان شناخته می شود و با ایمپلنت اتصال می یابد، و یک بخش اتصال که به عنوان آبتمنت یا پیچ اتصال شناخته می شود و ایمپلنت را با تاج دندان متصل می کند.
نصب پروتز: پس از ساخت پروتز، آن را بر روی ایمپلنت قرار می دهند. پیچ اتصال یا آبتمنت بر روی ایمپلنت محکم می شود و تاج دندان را در موقعیت صحیح قرار می دهد.
تنظیمات نهایی: پس از نصب پروتز، دندانپزشک تنظیمات نهایی را بررسی می کند. این شامل بررسی فشار بر دندان ها، تعامل با دندان های دیگر و تطابق با بیت است.
مراقبت و نگهداری: برای حفظ سلامتی ایمپلنت دندان دیجیتال، مراقبت و نگهداری منظم ضروری است. این شامل شستشویروزانه با مسواک قابل شارژ و استفاده از نخ دندان است. همچنین، باید منظماً نوبت های دوره‌ای با دندانپزشک برای بررسی و تمیزی ایمپلنت دندان دیجیتال را رعایت کنید.
مهمترین ویژگی ایمپلنت دندان دیجیتال این است که قابلیت های الکترونیکی و دیجیتالی دارد. برخی از ایمپلنت های دندان دیجیتال مجهز به سنسورها و الکترودها هستند که قادرند به اندازه گیری فشار، دما و سایر پارامترهای دهانی بپردازند. اطلاعات از این سنسورها و الکترودها به دستگاه خواندن و کنترل متصل می شود که توسط دندانپزشک قابل دسترسی است. این امکان را به دندانپزشک می دهد تا وضعیت و عملکرد ایمپلنت را پایش کند و در صورت لزوم تنظیمات لازم را انجام دهد.
علاوه بر این، برخی ایمپلنت های دندان دیجیتال دارای قابلیت اتصال به شبکه بی سیم هستند. این به دندانپزشک امکان می دهد تا از راه دور با ایمپلنت ارتباط برقرار کند، تنظیمات را به روز رسانی کند و اطلاعات پزشکی مربوط به بیمار را ذخیره و تحلیل کند.
به طور کلی، ایمپلنت دندان دیجیتال با استفاده از ترکیبی از تکنولوژی های پزشکی و الکترونیکی، قادر به جایگزینی وظایف دندان های طبیعی است و امکانات بیشتری را در اختیار دندانپزشکان و بیماران قرار می دهد.
منبع : ایمپلنت دیجیتال